به نقل از «فرارو»

آخرالزمان فضایی؛ چرا پنتاگون از تسلیحات جنگ ستارگان روسیه و چین می‌ترسد؟

تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۷۷۸۴۵

فرارو- ربکا کوفلر رئیس شرکت مشاوره دکترین و استراتژی و افسر اطلاعاتی سابق آژانس اطلاعات دفاعی (DIA) است. از او کتابی تحت عنوان "کتاب بازی پوتین: طرح مخفی روسیه برای شکست آمریکا" چاپ شده است.

به گزارش فرارو به نقل از فاکس نیوز، در اوایل ماه گذشته، مقام‌های ارشد پنتاگون (وزارت دفاع ایالات متحده امریکا) برای دو روز گفتگو‌های فوق محرمانه درباره تسلیحات فضایی روسیه و چین گردهم آمدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کارشناسان فرماندهی فضایی ایالات متحده، آژانس دفاع موشکی، دفتر مدیر اطلاعات ملی و سیا گزارش‌های طبقه‌بندی شده‌ای را در مورد تهدید جدی ناشی از این دستگاه‌های فوق‌العاده مخرب با فناوری پیشرفته ارائه کردند.

خطر جنگ فضایی در حال افزایش است. این دیگر یک سناریوی فرضی نیست. مسکو و پکن در حال تقویت شراکت ضد امریکایی خود هستند شراکت در زمانی که روسیه درگیر یک جنگ وحشیانه علیه اوکراین است و چین هرچه بیش‌تر موضع تهاجمی علیه تایوان اتخاذ می‌کند. طبق گزارش‌ها، پوتین با از دست دادن تمام گزینه‌های متعارف نظامی در حال بررسی گزینه جنگ هسته‌ای است که ممکن است باعث مداخله ناتو شود حتی در شرایطی که چین در حال تهدید تایوان است.

استراتژیست‌های روسی و چینی اتکای آمریکا به فضا را هم مزیت استراتژیک و هم پاشنه آشیل ما می‌دانند. بسیاری از آمریکایی‌ها نمی‌دانند که ما تا چه اندازه به فضا برای بسیاری از جنبه‌های زندگی غیرنظامی خود و همچنین جنگ‌های جنگی وابسته هستیم. ما برای ناوبری جهانی، مدیریت آب، نظارت بر شبکه برق، پیش‌بینی آب و هوا، دسترسی پهنای باند و ارتباطات راه دور برای برنامه‌های کاربردی از بانکداری گرفته تا آموزش و پزشکی از راه دور به ماهواره‌های خود متکی هستیم.

زمانی که از گوگل مپس برای رانندگی استفاده می‌کنید سیستم موقعیت جهانی (GPS)، مجموعه‌ای متشکل از ۳۱ ماهواره است که توسط نیروی فضایی ایالات متحده در ارتفاع ۲۰۱۹۷ کیلومتری حرکت می‌کند. نیرو‌های ما هم چنین برای کار‌هایی مانند همگام سازی عملیات، تعیین دقیق اهداف، مکان یابی پرسنل و انجام کار‌های بی شمار دیگر در یک منطقه جنگی به GPS متکی هستند. در واقع، دولت ایالات متحده، متحدان‌مان و ماهواره‌های تجاری تحرکات و فعالیت‌های نیرو‌های روسی را در طول درگیری در اوکراین دنبال می‌کنند و به اوکراینی‌ها در دفاع از کشورشان کمک کرده‌اند.

روسیه و چین با مشاهده تاکتیک‌های جنگنده‌های آمریکایی در مناطق درگیری در سراسر جهان به این نتیجه رسیده‌اند که اتکای ما به فناوری آسیب‌پذیری‌ای است که باید از آن بهره برداری کرد. هر دو کشور دکترین و قابلیت‌هایی را برای کر و کور کردن نیرو‌های ما ایجاد کرده اند. این دشمنان با فلج کردن ماهواره‌های ما و در نتیجه از کار انداختن ارتباطات، شناسایی، هشدار موشکی، ناوبری، فرماندهی و کنترل و سایر ماموریت‌ها به دنبال نفی قدرت آتش متعارف برتر آمریکا هستند.

روس‌ها بر این باور هستند که حذف چیزی که به عنوان "عصای زیر بغل" فناوری می‌دانند می‌تواند نیرو‌های آمریکایی را از نظر روانی فلج کند و "زنجیره کشتار" را مختل کند و از سلاح‌های ما برای رسیدن به اهداف‌ جلوگیری کند. استراتژیست‌های چینی این فناوری‌های مخرب را "گرز قاتل" می‌نامند. مفهومی که با هم سطح کردن زمین بازی با گزینه‌های بسیار کم هزینه‌تر یک مقابله نظامی برتر را نشان می‌دهد.

روسیه و چین در حال توسعه و ساخت طیف وسیعی از تسلیحات ضد ماهواره (ASAT) هستند. این سلاح‌ها پارازیت‌ها، لیزر‌ها و رهگیر‌های مداری را شامل می‌شوند که به ماهواره‌های دشمن برای بازرسی یا حمله نزدیک می‌شوند. مزیت گزینه‌های کمتر مخرب مانند پارازیت و جنگ الکترونیک این است که می‌توان از آن در آغاز درگیری برای بی ثبات کردن جامعه حریف و ایجاد هرج و مرج استفاده کرد. تصور کنید که نمی‌توانید پول نقد را از دستگاه خودپرداز دریافت کنید، نمی‌توانید باک خودروی خود را پر از بنزین کنید و یا در راه رسیده به اورژانس در ترافیک گرفتار شده اید.

مخرب‌ترین تسلیحات ضد ماهواره یک موشک متحرک صعود مستقیم زمینی PL-۱۹ Nudol (نودول) روسیه می‌باشد که قادر است فضاپیما‌ها را برای همیشه در مدار پایین زمین منهدم کند. روسیه سامانه ضد ماهواره‌ای "نودول" را در نوامبر ۲۰۲۱ میلادی بر روی یک هدف زنده (ماهواره روسی COSMOS ۱۴۰۸) آزمایش کرد آن را منهدم نمود و ۱۵۰۰ قطعه زباله مداری قابل ردیابی را ایجاد کرد. سال گذشته، چین آزمایش دوگانه یک سلاح مافوق صوت و یک بمباران مداری کسری را انجام داد قابلیتی که رئیس فرماندهی راهبردی ایالات متحده آن را "تا به حال در دنیا دیده نشده" توصیف کرد.

روسیه و چین با عملیاتی کردن سیستم‌های بمباران مداری (یک سیستم تحویل کلاهک است که از مدار پایین زمین به سمت مقصد مورد نظر خود استفاده می‌کند) و تسلیحات فضا به زمین، به طور قابل توجهی برتری متعارف ایالات متحده را خنثی می‌کنند. هر دو کشور در کنار زمین، هوا، دریا و فضای سایبری به فضا به عنوان یکی دیگر از عرصه‌های جنگ می‌نگرند.

پنتاگون از ژانویه ۲۰۰۱ میلادی زمانی که کمیسیونی تحت رهبری "دونالد رامسفلد" وزیر دفاع منصوب شده وقت گزارشی را منتشر کرد و در مورد پرل هاربر فضایی هشدار داد از احتمال حمله به سامانه‌های فضایی ایالات متحده اطلاع داشت. متاسفانه مانند صنعت فناوری اطلاعات که با توانایی‌های سایبری پیشرفته و تمایل دشمنان ایالات متحده برای هک کردن شبکه‌های ایالات متحده غافلگیر شده بود صنعت هوافضا و پنتاگون به طور تاسف باری برای احتمال جنگ فضایی با روسیه و چین آماده نیستند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: آمریکا جنگ فضایی روسیه چین ایالات متحده روسیه و چین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۷۷۸۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زباله فضایی در دام دوربین ماهواره ژاپنی افتاد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بی بی سی، این زباله فضایی در حقیقت بخشی از موشکی است که ۱۵ سال قبل در فضا رها شده است.

ابعاد قطعه موشک حدود ۱۱ در ۴ متر با وزن ۳تن است. این نخستین باری است که با یک زباله فضایی به این بزرگی در فضا قرار ملاقات گذاشته می شود. شرکت آسترواسکیل مشغول توسعه کسب وکاری است تا سخت افزارهای زائد و اضافی در مدار زمین را از بین ببرد.

البته این بار زباله فضایی را از بین نمی برد زیرا ماموریت فعلی برای آزمایش حسگرها و نرم افزارهای مورد نیاز برای عملیات های ایمن نزدیک شدن به زباله انجام شده است. اما تلاش برای جذب یک زباله فضایی بزرگ در فضا در چند سال آینده انجام می شود. چالش زباله های فضایی و استفاده متناسب از فضا اخیرا به یک موضوع مهم تبدیل شده است.

از زمان آغاز عصر سفرهای فضایی در سال ۱۹۵۷ میلادی تاکنون انبوهی از زباله ها از پوسته رنگ تا بوسترهای رها شده موشک، در مدار زمین پراکنده شده اند. در این میان قطعات موشک به دلیل حجم شان بسیار خطرناک هستند. بخشی از موشک در تصویر دیده می شود مربوط به وسیله پرتاب H-IIA ژاپن است که یک فضاپیمای سنجش دی اکسید کربن را در ۲۰۰۹ میلادی به مدار زمین برد. بوستر بالایی موشک فضاپیما را به ارتفاع ۶۰۰ کیلومتری زمین رساند. اما در حالیکه برخی از موشک های مدرن تضمین می کنند تمام قطعات آنها پس از پرتاب به زمین بازگردد، این بوستر H-IIA در مدار زمین ماند.

آسترواسکیل ماموریت ملاقات با این زباله را Adras-J نام گذاری کرده است. این ماموریت به وسیله یک فضاپیمای هوشمند انجام می شود که در ۱۸ فوریه ۲۰۲۴ میلادی به فضا ارسال شد.از آن زمان تاکنون ماهواره مذکور به H-IIA نزدیک تر شده است. ماهواره از دوربین ها و الگوریتم های مختلف برای فرایند نهایی نزدیک شدن به زباله استفاده کرده است. البته این عملیات باید با دقت زیادی انجام شود تا ماهواره با بوستر موشک برخورد نکند. کارمندان انگلیسی آسترواسکیل بخش زمینی ماموریت را ساخته اند که در حقیقت همان سیستم های برقراری ارتباط با Adras-J است.

از سوی دیگر مقرهای کنترل پرواز روی زمین در توکیو و آکسفورد شایر انگلیس به طور مداوم ماموریت را رصد می کنند. قرار است در هفته های آینده تصاویری از این زباله ثبت و اطلاعات بیشتری درباره آن مانند شرایط ساختار، نرخ چرخ آن در فضا و محورهای چرخش آن، جمع آوری شود. در این میان ماهواره سعی می کند دور زباله فضایی پرواز کند. در ماموریت های آینده فضاپیمای آسترواسکیل با کمک بازوهای رباتیک زباله را کنترل می کند.

طبق تخمین سازمان فضایی اروپا هم اکنون ۲۲۲۰ قطعه از موشک های مختلف در مدار زمین قرار دارد.

کد خبر 6090551 شیوا سعیدی قوی اندام